Հաղթողներին չեն դատում, իսկ պարտվողներին դատելը անիմաստ է

Իրոք անիմաստ է մարդուն դատել, եթե նա գիտակցել է իր սխալը, ուրեմն արդեն ինքն իրեն դատել է, և հավատացեք հաստատ ավելի խիստ քան բոլոր դատավորները երկրային և երկնային: Իհարկե խոսքը գնում է նորմալ, կրթված մարդկանց մասին:
Մնում է ընտրել դու հաղթող ես, թե պարտվող: Մնում է պայքարես, որովհետև քեզ չեն դատելու: Մարդը այնպիսի համակարգ է, որը իր մեջ ունի դատական համակարգ` ուղեղ: Ցանկացած կրոն խոսում է նրա մասին, որ վերջում լինելու է դատ, այսինքն քանի որ բութերը ժամանակի ընթացքում շատացել են, և պետք է եղել այդ մարդկանց հասկացնել, որ նրանց դատելու են: Եվ խելացիները նստել և գրել են գեղեցիկ մի պատմություն, որ կան աստվածներ, որպեսզի չլինի անիմաստ քաոս, և մարդկության կյանքը երկարի: Ես հավատում եմ աստծուն այնքան ժամանակ մինչև իմ խելքը այնքան չհասնի, որ ես ինքս ինձ դատեմ:Ունենամ իմ աստվածը, իմ բարոյականությունը, իմ կարծիքը ցանկացած դեպքի վերաբերյալ, լինեմ ինքս իմ աստվածը և դատավորը: Սա իհարկե իմ կարծիքն է, որը գուցե շատերը չկիսեն, բայց ես այն հայտնում եմ, որովհետև ինչքան շատ կարծիք, այնքան մեծ հնարավորություն հասնել ճշմարտությանը:


Նորո