Ես ու գինին

Մենք տղերքով` ես ու գինին,

Քեզ մոռանում ենք իմ անգին,

Ու խմվում են նոր թասերը,

Թող կորչի այդ հիմար սերը:

Լսիր գրածս քո մասին երգը,

Ու զզվիր դու ինքդ քեզանից,

Ոնց զզվեցի ես զգալով վերքը,

Սրտումս, քո այդ հարվածից:

Ես գիտեմ, որ մյուս առավոտ

Ուրիշ ձև եմ քեզ ընդունելու,

Ու կանչելով նորից իմ մոտ,

Սիրո խոսքեր եմ քեզ ասելու:

Բայց վաղը թող մնա վաղվան,

Պիտի խմեմ ես մինչև լույս,

Եվ հայհոյեմ քեզ, և վրատ գոռամ,

Չթողնելով ոչ մի հույս:

                                                                               Նոր Այր